Prawym Sierpowym

pardon.pl

W demokracji tak już jest, że o tym kto rządzi decyduje wola większości. W Polsce przez lata większość tworzyła się poprzez zawierane koalicje. W ostatnich wyborach zwycięska partia zwyciężyła w niespotykanej dotąd skali, zatem mogła samodzielnie utworzyć rząd. Szok i niedowierzanie w szeregach opozycji spowodowały, że aż po dziś dzień mówią o zamachu na demokrację. Jaki jest stan demokracji w Polsce? Gdyby wziąć pod uwagę słowa Stefana Kisielewskiego to nie mamy się czego obawiać: nie ma demokracji bez oficjalnych konfliktów – wyrzekanie się konfliktowości to grób demokratyzmu. Możemy spać spokojnie. A jednak niektórzy nie chcą, żebyśmy spali spokojnie… (continue reading…)

facebook.com

(…) Rozeszła się pogłoska, powtarzana i szeroko komentowana, o bliskiej i radykalnej zmianie ustroju Rzeczpospolitej. Polska miała stać się monarchią z Piłsudskim jako królem. Inicjatywa w tym kierunku miała wyjść ze sfer arystokracji polskiej i miała znaleźć poparcie niektórych partii politycznych. Pertraktacje były jakoby od dawna prowadzone w tajemnicy, a ostatnio zostały powierzone jednemu z najbliższych marszałkowi ludzi, pułkownikowi Sławkowi. Nawiązywano przy tym do zaproszenia, jakie otrzymał Sławek, na zjazd przedstawicieli najstarszych rodów arystokracji, który odbył się w pałacu hrabiego Tarnowskiego w Dzikowie i nosił charakter, jak mówiono, niejako „konfederacji”. Tam miano uchwalić pacta conventa. Projekt ten dojrzewał rzekomo już od dawna; narodzić się miał wkrótce po maju w czasie wizyty Piłsudskiego na zamku Radziwiłłów w Nieświeżu. (continue reading…)

facebook.pl

Gdyby miarą demokracji były manifestacje to za czasów rządów PO w ogóle jej nie było. Co miesiąc marsz przeciwko władzy, która gdzieś miała prezydenta i 95 innych osób. Protesty przeciwko PO, która nie chciała dać miejsca na multipleksie dla Telewizji Trwam. Byłem przynajmniej na kilku demonstracjach organizowanych przez PiS, będę i jutro. Dziś podniecają się wszyscy, że na marszu było 10, a może nawet 50 tys. ludzi. A gdzie byliście, gdy na różnych marszach było 100 tys. ludzi? I nie był to jednorazowy wyskok, ale powtarzało się wielokrotnie. (continue reading…)

zdjęcie szwajcariazabytki.blox.pl

Szwajcaria przeciętnemu zjadaczowi chleba kojarzy się z zegarkami, serami, bankami i neutralnością. Fani sportu z pewnością wiedzą kim jest Roger Federer (bodaj najwybitniejszy tenisista XXI wieku) oraz Simon Ammann (czterokrotny mistrz olimpijski), wielki rywal Małysza. Niektórzy kojarzą jeszcze legendarnego Wilhelma Tella, który strzelał z kuszy, czy też z łuku do swojego syna, który na głowie miał jabłko. Miała to być kara za to, że nie ukłonił się symbolowi władzy cesarskiej (wg tradycji był to kapelusz starosty wetknięty na pal, któremu to słupowi ludzie mieli oddawać cześć). Tell nie podporządkował się i poniósł karę w postaci nietypowego pojedynku, gdzie naprzeciwko niego stanął syn z jabłkiem na głowie. Gdyby przestrzelił, syn i ojciec ponieść musieliby śmierć. Ale Tell trafił i tak przeszedł do legendy. Ten wstęp jest jedną z brutalniejszych opowieści dotyczących Szwajcarii, bowiem Konfederacja prowadzi politykę, podkreślmy to, bezwzględnej neutralności. Czasy Tella zostawmy, bo to odległy XIV wiek i przejdźmy do czasów nam bliższych. Warto przyjrzeć się relacjom polsko – szwajcarskim na przestrzeni ostatniego 150-lecia, relacjom pomijanym w badaniach historycznych, bo kogo może zajmować neutralna Szwajcaria, skoro wszędzie tyle pięknych wojen… (continue reading…)