Prawym Sierpowym

facebook.com

(…) Rozeszła się pogłoska, powtarzana i szeroko komentowana, o bliskiej i radykalnej zmianie ustroju Rzeczpospolitej. Polska miała stać się monarchią z Piłsudskim jako królem. Inicjatywa w tym kierunku miała wyjść ze sfer arystokracji polskiej i miała znaleźć poparcie niektórych partii politycznych. Pertraktacje były jakoby od dawna prowadzone w tajemnicy, a ostatnio zostały powierzone jednemu z najbliższych marszałkowi ludzi, pułkownikowi Sławkowi. Nawiązywano przy tym do zaproszenia, jakie otrzymał Sławek, na zjazd przedstawicieli najstarszych rodów arystokracji, który odbył się w pałacu hrabiego Tarnowskiego w Dzikowie i nosił charakter, jak mówiono, niejako „konfederacji”. Tam miano uchwalić pacta conventa. Projekt ten dojrzewał rzekomo już od dawna; narodzić się miał wkrótce po maju w czasie wizyty Piłsudskiego na zamku Radziwiłłów w Nieświeżu. (continue reading…)

w883.wrzuta.pl

„Rewolucyjne wojska pod kierownictwem Piłsudskiego wystąpiły do walki z faszystowskim rządem Chjeno – Piasta. Zadaniem wszystkich robotników i chłopów Polski jest poparcie tej walki (…) – pisał w 1926 roku komunistyczny „Nowy Przegląd”, w chwili rozpoczęcia przewrotu majowego. Ówczesna Europa rewoltowała się, mogła być autorytarna, ale nie totalitarna. I co ciekawe ruchy lewicowe nie dominowały, za to prawica cieszyła się autentycznym poparciem. I mogła uratować nasz kontynent. Pomimo współcześnie utartych wyobrażeń Europa międzywojnia nie była skazana na dwa totalitaryzmy, które na przełomie lat 30-tych i 40-tych zniewoliły dziesiątki milionów Europejczyków. (continue reading…)

konserwatyzm.pl

W 1931 roku, miał miejsce ostatni wyjazd zagraniczny i trzeci marszałka Józefa Piłsudskiego do Rumunii, odbył się on w dniach 11-28 października. Wspomina płk Roman Michałowski attaché wojskowy RP w Bukareszcie, który towarzyszył Piłsudskiemu podczas jego pobytu: Na jednym z (…) dyżurów nocnych zdrzemnąłem się, gdy obudziwszy się, usłyszałem głos Marszałka (…) otworzyłem drzwi do sypialni co Marszałek zauważył, siedząc naprzeciwko drzwi i kładąc pasjansa. Najwidoczniej pogrążony w myślach, których tok przerwałem zjawieniem się, zapytał „czego chcecie chłopcze”.  Zanim zdołałem wytłumaczyć powód mojego zakłócenia jego spokoju, Marszałek, patrząc mi prosto w oczy kontynuował swój monolog: „Tak, czy wy sobie zdajecie sprawę z niebezpieczeństw grożących Polsce, od zewnątrz i wewnątrz… Co się stanie gdy mnie zabraknie… Kto potrafi rzeczywistości spoglądać wprost w oczy… Jeżeli Polacy, wszyscy Polacy, rozumiecie, co mówię, wszyscy Polacy, nie wezmą się do roboty w obronie interesów kraju – a mnie zabraknie, to za dziesięć lat Polski nie będzie… (podkreślmy to całą mocą, cytujemy wypowiedź Piłsudskiego z roku 1931!! – red.) Marszałek rzucił karty na stół, twarz zakrył w rozłożystych ramionach, i jakby zaszlochał. (continue reading…)

mwydawnictwo.pl

Legioniści – ludzie, którzy realizowali marzenia o wolności!

Legioniści – ludzie wolności!

Wydana z okazji 100 rocznicy wymarszu Pierwszej Kompanii Kadrowej i powstania Legionów Polskich publikacja, przypomina czyn zbrojny, który doprowadził do odzyskania przez Polskę niepodległości. Autor opracował kalendarium szlaku bojowego Legionów, przedstawiając najważniejsze miejsca walk i bitew I, II i III Brygady. Do spisu wydarzeń dołączył cytaty ze wspomnień uczestników walk, które spisywane na bieżąco, z osobistym zaangażowaniem żołnierzy, oddają klimat tamtych dni.

Wydawnictwo M i prawymsierpowym.pl polecają. Książka liczy 204 stron, twarda oprawa oraz bogate wnętrze. To wszystko znajdą Państwo w książce Szlak bojowy Legionów Polskich. (continue reading…)

zdjęcie sp48lublin.edupage.org

12 maja minęła 78 rocznica śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego. Choć już wiele powiedziano i napisano o jego dokonaniach, to ja skupię się na pośmiertnym (dosłownie, bowiem fizycznym) „życiu” Marszałka. Na losach jego …mózgu. Bowiem ta część jego ciała pozostaje zaginiona. Zniknął preparat mózgu, wszystkie odlewy i klisze również wszystkie dodatkowe odczynniki i preparaty.

Komu zależało na zniszczeniu wszelkich pamiątek, szczątków, relikwii (to chyba za duże słowo, wiadomo bowiem, że Piłsudskiemu do świętości sporo jednak brakowało), które by mogły umacniać kult Józefa Piłsudskiego?

W latach 30-tych ubiegłego stulecia w europejskiej medycynie zapanowała tendencja badania tzw. „mózgów elitarnych”. W Europie powstawały specjalistyczne instytuty badania mózgu. W jakiś sposób współgrało to z eugeniką – pseudonauką, która chciała stworzyć podwaliny pod „lepszego” człowieka. Ostatecznie eugenika słusznie została pogrzebna wraz z III Rzeszą. Choć naturalnie  te placówki naukowo-badawcze miały także swój ogromny udział w rozwoju neurologii. Instytuty powstały w Berlinie, w Madrycie, a także w Moskwie (badano w nim mózg Lenina). Również Polska posiadała własny (od roku 1928) Polski Instytut Badań Mózgu. Jego siedziba mieściła się w Wilnie, a na jego czele stał Maksymilian Rose (1883 – 1937), posiadający profesurę z neurologii i psychiatrii, zasłużony w odzyskaniu przez Polkę niepodległości lekarz. Chociażby w latach 1918-1921 był kierownikiem w stopniu majora Oddziału Chorób Nerwowych i Umysłowych Szpitala Garnizonowego w Przemyślu. (continue reading…)