dzieje.pl
Druga połowa lat 30. XX stulecia to w Polsce powolna erozja obozu sanacyjnego, w jego łonie tworzą się dwa ośrodki władzy. Pierwszy, słabszy na czele z prezydentem Ignacym Mościckim, wraz ze swoimi ministrami w rządzie premiera Składkowskiego (była to tzw. „grupa zamkowa”), drugi, skupiony wokół marszałka Edwarda Rydza – Śmigłego, on także posiadał swoich ministrów w ww. gabinecie.
Niewątpliwie palmę pierwszeństwa dzierży Rydz, młodszy, dynamiczny, wojskowy, idzie w górę w elicie władzy. W listopadzie 1936 roku zostaje marszałkiem, premier Składkowski wydaje także specjalny okólnik wskazujący marszałka jako drugą osobę w państwie. Natomiast za Mościckim, dodajmy coraz starszym, przemawiają prestiż głowy państwa i majestat Rzeczpospolitej. To jednak za mało w starciu z armią.
Poczynione są pewne ustalenia wewnątrz elity władzy. Ponieważ druga kadencja Ignacego Mościckiego wygasa w roku 1940, prezydentem II Rzeczpospolitej ma zostać marszałek Edward Rydz – Śmigły.
Jest schyłek dekady lat 30-tych. W końcu marca 1939 roku na Zamku (siedzibie prezydenta) zostaje wydany raut. W jego trakcie, po spożyciu podanych słodyczy Mościcki ulega głębokiemu zatruciu. Prezydenccy lekarze nie potrafią określić przyczyny owego zatrucia pokarmowego, informacja o tym fakcie nie wypływa na zewnątrz, nie jest podana do publicznej wiadomości.
Jednak pewne informacje docierają poza granicę, plotki odnośnie tego dziwnego zatrucia kursują w ramach europejskich elit. Dochodzą one bowiem na rumuński dwór królewski. Król rumuński via swoje służby zwraca się o wyjaśnienia do ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w Bukareszcie… Najprawdopodobniej pozostają one bez odpowiedzi.
Nadchodzi 1 września 1939 roku. W połowie miesiąca prezydent Ignacy Mościcki (w obliczu dwóch napaści: niemieckiej oraz sowieckiej) przekracza granicę polsko – rumuńską, licząc na swobodny tranzyt na zachód Europy. Jednak tak się nie dzieje, wobec nacisków niemieckich, także sowieckich, ale
i dodajmy to z całą mocą również państw alianckich, prezydent Mościcki pozostaje w Rumunii… ale oczywiście nadal jest w zainteresowaniu służb hitlerowskich. Aby uniknąć dalszych zapewne bardzo poważnych kłopotów prezydenta Polski, król rumuński nakazuje powołanie specjalnej komisji lekarskiej, która spowodowałaby wysłanie Mościckiego, człowieka już starszego wiekiem i po ostatnich dramatycznych przejściach, na leczenie do któregoś z państw neutralnych. Tak się dzieje, Mościcki wyjeżdża do Szwajcarii.
Jednak uprzednio, wyżej wzmiankowana komisja, stwierdza w organizmie prezydenta ślady TRUCIZNY(!).
Kto i dlaczego zamierzał zabić prezydenta, komu taki czyn, pisząc kolokwialnie opłaciłby się sowicie?… Dziś zapewne to pytanie pozostanie bez odpowiedzi. Państwa totalitarne czy tzw. „alianci” nie musieliby dokonywać tego zamachu, wojna i tak nadchodziła już dużymi krokami, a jak widzieliśmy wcześniej zablokowanie przejazdu prezydenta na zachód było dość łatwe. Czy wewnątrz polskiej elity władzy waśnie były aż tak intensywne? Od początku 1939 budowanie kultu marszałka Rydza – Śmigłego było coraz większe, ale rok 1940, rok objęcia przez niego prezydentury był już bliski. Jednak może decydowały jakieś nieznane nam bliżej okoliczności, z powodu których trzeba było przyśpieszyć ten czyn. Niech każdy sam sobie odpowie na to pytanie. Jest jeszcze szansa, że ta sprawa, po otwarciu kolejnych zagranicznych archiwów ujrzy światło dzienne…
Loading ...