Prawym Sierpowym

wikipedia.com

Podejmując w 1972 roku współpracę z Amerykanami Kukliński miał świadomość, że ryzykował własnym życiem. Żeby uczynić swoją misję bardziej skuteczną, rozpoczął szereg działań maskujących, w których kreował swój wizerunek jako szczerego i lojalnego komunisty. W tym celu Kukliński kontynuował, podjętą jeszcze w latach 60., współpracę z kontrwywiadem Wojskowej Służby Wewnętrznej, budował silną pozycję i uznanie wśród kadry dowódczej Armii Radzieckiej. W celu neutralizacji działań kontrwywiadu wojskowego, zbudował system koleżeńskich i przyjacielskich relacji z kadrą dowódczą LWP, w tym z Czesławem Kiszczakiem. Z kolei dla zamaskowania przekazu informacji w skrzynkach kontaktowych, wykreował swoją legendę kobieciarza, który wywozi kochanki za miasto. (continue reading…)

google.com

Latami przyklejałem na wielkich sztabowych mapach symbole grzyba atomowego: niebieskie tam, gdzie uderzenia miały paść z Zachodu, czerwone tam, gdzie miały paść nasze […]. Nie mogłem nie myśleć co te grzybki oznaczają. Musiałem na tych mapach rysować długie warkocze, które oznaczały strefy skażeń promieniotwórczych, mających zagrodzić Armii Radzieckiej drogę do serca Europy. Jeden taki warkocz układał się na linii Wisły […]. Tam miały pójść uderzenia powyżej jednej megatony, przecinające Polskę na pół. A drugi taki warkocz wyznaczyłem w zachodniej części kraju – tak pułkownik Ryszard Kukliński wspominał powody podjęcia współpracy z Amerykanami. Wydana w 2014 roku książka Sławomira Cenckiewicza Atomowy szpieg jest próbą przybliżenia tej niezwykłej postaci na tle dramatycznych okoliczności zimnej wojny. (continue reading…)

odyssynlaertesa.wordpress.com

Gdy brakuje argumentów, zaczyna używać się inwektyw. Mógłby Jarosław Kaczyński powiedzieć do Henryki, że ma krzywy nos i jest gruba, mógłby powiedzieć do Danuśki, żeby się nie wałęsała po wiecach. Mógłby to zrobić, ale musiałby zniżyć się do ich poziomu, a znając go, jest to po prostu niemożliwe. Można być kurduplem i być wielkim, można być gigantem, a być malutkim (nie wiem dlaczego przed oczami staje mi Giertych). (continue reading…)