Prawym Sierpowym

Tydzień temu (17 lutego) w mojej „ulubionej” telewizji TVN, trafiłem na plotkarski program promujący przeróżnej maści małpki salonowe. „Co za tydzień”, bo taką nazwę miał ten program. Prowadzącym oczywiście (choć dla niektórych nie jest to aż tak oczywiste) boski Olivier J.

Ale moim oczom wcale nie ukazało się dyżurne ciacho III RP, a niejaki …Roman Giertych, jeszcze parę lat temu uchodzący za dyżurnego potwora IV RP.

Jak to się stało, że TVN wykonał woltę o 180 stopni? Jeszcze do niedawna Roman Giertych był ucieleśnieniem najgorszych wad, ba, ucieleśnieniem wszelkiego zła. A teraz? Proszę Państwa, TVN nawet daje wypowiedzieć się Agnieszce Szulim, że ona nie wiedziała jak piękną żonę ma Giertych! Istne cuda. Operacja pod nazwą „ocieplanie wizerunku” trwa w najlepsze. (continue reading…)

Ot, właśnie się dowiedziałem iż na Nowym Świecie (wg mnie jednym z najwstrętniejszych miejsc w Warszawie) mają otworzyć lokal o nazwie „Piwnica u Fritzla”. Jakby ktoś nie pamiętał ów Fritzl to taki zboczeniec który trzymał swoją córkę i ją gwałcił. Ten proceder trwał wiele lat,a  rzecz miała miejsce w Austrii. Nie wiem jakie atrakcje oferować będzie ów przybytek, lecz  ja raczej z niego korzystać nie będę, za to przynajmniej mam kolejny dowód na to, iż Nowy Świat to obszar, który idealnie obrazuje kulturowe dziadostwo III RP. A to dziadostwo osiąga ostatnimi czasy poziomy niewyobrażalne dla ludzkiego pojmowania. (continue reading…)

Uff udało się. Przetrwałem. Piszę te słowa w poniedziałek, dzień po tzw. finale orkiestry dyrygowanej przez pana Jerzego Owsiaka, świeckiego kapłana nowej wspaniałej dobroczynności. W niedzielne popołudnie mężnie omijałem wszelkie zasadzki czynione na mnie przez kilkuosobowe bojówki orkiestry (choć przyznam, że niejednokrotnie były to bardzo miłe osoby). W telewizji zmieniałem programy, w radio zmieniałem stacje, w Internecie wyłączałem kolejne wyskakujące okienka i reklamy a wszystko w jednym celu: by nie oglądać twarzy pana Owsiaka, nie słyszeć tego kiczowatego harmidru i nie oglądać kiczowatej otoczki tego całego medialnego przedsięwzięcia. Dlaczegóż jednak jestem tak nieczuły i pełen niechęci dla tej jakże potrzebnej i jakże szlachetnej inicjatywy? Postaram się przedstawić sprawę w szerszym aspekcie. (continue reading…)

Gdy w połowie lat 90-tych, jako szczeniak oglądałem z zapartym tchem kolejne odcinki „Sensacji XX wieku” Bogusław Wołoszański był dla mnie bohaterem. Spójrzmy na temat szerzej, gdy właściciele szczęk spod Pałacu Kultury budowali „polski kapitalizm”, Wołoszański wbrew temu pędowi pokazywał, że można mieć pasję i tę pasję pięknie realizował.

Moja nauczycielka biologii w żaden sposób nie zainteresowana historią mawiała, że nie da się go nie słuchać. Dodatkowo, jak później dowiedziałem się ze strony internetowej Wołoszańskiego, facet interesował się historią od najmłodszych lat. Na początku lat 80-tych gdy Wołoszański był już pracownikiem telewizji (od 1971 roku) pojawił się program „Sensacje XX wieku”, chwalony przez widzów za wartką akcję, ciekawą narrację i właśnie udzielającą się wszystkim fascynację historią. (continue reading…)

Ola Kwaśniewska wyszła za mąż. Od dwóch dni jestem totalnie załamany, bo ona już jest zajęta, ona powiedziała „tak” innemu. Dlaczego? Dlaczego Olu mi to zrobiłaś? Też chciałem, aby na moim ślubie bawiły się szychy. Też marzyłem, by wszystko odbywało się w świetle reflektorów. Ostatnia szansa chyba tkwi w Kasi Tusk, bo jej ślub z pewnością będzie transmitowany na żywo w TVN24. Co prawda podobno ma jakiegoś adoratora, ale póki co można próbować, bo nie ma takiego wagonu, którego nie dałoby się odczepić, prawda? Z Olą nie poszło, to z Kasią musi się udać. Co łączy mnie z Kasią, ktoś zapyta. Ano to, że razem prowadzimy se blogi. Ona o modzie, ja o polityce. Jej tatuśkowi z pewnością to przypadnie do gustu, a mówią, że bardzo często córki szukają kogoś podobnego do swoich ojców. Może i dobrze, że Ola wyszła za mąż, bo jakbym miał chlać tyle, co jej tatuś, to raczej długo bym nie dał rady, a chciałem jeszcze zobaczyć Filipiny, może do Charkowa uda się też pojechać, a i jakiś wykładzik w Kijowie się trzepnie. Z Kasią będzie na pewno lepiej i łatwiej, bo i pić nie trzeba będzie za dużo, podróży się nie boję, kłamać się nauczę.  Z Kasią na pewno będzie mi lepiej. A Ola niech się buja, niech żre jogurty do usranej śmierci. (continue reading…)

Nazywam się Bąk. Józef Bąk. Nie jestem z miasta, jestem z Trójmiasta!

Za młodu byłem fanem kolejek (ale nie tych sklepowych) i lotnictwa. Lubiłem kleić samoloty, a ciuchcie były moimi ulubionymi zabawkami. Moje dziecięce pasje trwają do dziś i z pełną odpowiedzialnością za słowa mogę stwierdzić, że znam się na lotnictwie jak mało kto, bo wycieczki samolotem z Gdańska do różnych części Polski urządzam sobie tak często, że dawno straciłem rachubę ile ich było. Tysiące wylatanych godzin powodują, że jestem królem przestworzy, asem lotnictwa co się zowie. Pięknie wygląda Polska z lotu Kaczora Donalda. Czuję się wówczas (kiedy lecę) niczym orzeł szybujący nad zieloną wyspą. Ten orła cień pada na polskie lasy, łąki i pola. Oddycham wówczas pełną piersią wiedząc, że ja i „moje plecy” potrafimy wznieść się ponad wszystko to, co zatruwa tę piękną krainę. (continue reading…)

Cóż pozostawicie po sobie lemingi?

Czy będą to gumki, czy może stringi?

Prawda jest taka, w najlepszym układzie

Wielkie nic, zero w zasadzie

Na zewnątrz piękne, w środku całkiem puste

Wstydem się obleczcie, załóżcie chustę

Służbowy samochód, komórka służbowa

Nie ma żadnych „ale”, gdy o premii mowa

 Leming pospolity lubi gadżety

Gdy widzi coś starego krzyczy: o rety!

Wszystko co stare szczytem obciachu

A właściciela najlepiej do piachu (continue reading…)

Czy to jest ten moment? Czy to będzie ta akcja? Konia z rzędem temu, kto odgadnie czyje to słowa. Jesteśmy świeżo po Mistrzostwach Europy, więc problemu wielkiego nie powinno być. Te komentarze towarzyszą nam przy okazji wszystkich porażek ostatnich lat, a było ich zaiste wiele. Szpakowski na stałe zadomowił się w wielu polskich domach i przyznaję szczerze, że intruzów się z domu wyrzuca, a „Szapku” trwa w najlepsze.   (continue reading…)