Polecamy! Najnowszy film Grzegorza Brauna „Transformacja. Od Lenina do Putina”, cz. I

kwi/13

Polecamy! Najnowszy film Grzegorza Brauna „Transformacja. Od Lenina do Putina”, cz. I

zdjęcie wolnapolska.pl

„Polecenie rządu Rzeszy Niemieckiej Nr 7443 dla przedstawicielstwa Deutsche Reichsbanku w Sztokholmie z 2 marca 1917 roku: niniejszym komunikujemy, że otrzymacie z Finlandii pytania dotyczące wypłat na propagandę pacyfistyczną w Rosji. Wnioski będą kierowały do was niektóre z niżej wymienionych osób: Lenin, Zinowiew, Kamieniew, Trocki (…). Zgodnie z naszą instrukcją Nr 2754 szwedzkie, norweskie i szwajcarskie biura prywatnych banków otworzyły dla tych osób konta.”

Ten dokument mówi wszystko. Rewolucja bolszewicka w Rosji z roku 1917 dokonała się w wyniku ogromnego wsparcia finansowego Niemiec. Tak zaczyna się najnowszy, pasjonujący film dokumentalny Grzegorza Brauna „Transformacja”.

Film Grzegorza Brauna nie jest zwykłą historią Związku Sowieckiego oraz dziejów rozprzestrzeniania się komunizmu na świecie. „Transformacja” obejmująca wydarzenia od początku wieku XX po rok 1954 jest analizą jednej z głównych cech sowieckiego komunizmu: zdolności do nieustannego ewoluowania i modyfikacji (owej tytułowej transformacji) przy zachowaniu jednak podstawowych cech – totalitarnego, ludobójczego, antychrześcijańskiego i antycywilizacyjnego charakteru oraz niezmiennych planów agresji w celu podboju świata.

Opowieść rozpoczyna się na początku XX wieku, gdy rosyjska partia komunistyczna – bolszewicy kierowani przez Włodzimierza Ilicza Uljanowa (pseudonim: Lenin) stanowi jeszcze całkowicie marginalną i nic nieznaczącą partyjkę głoszącą program walki klas ubogich (wyzyskiwanych) z warstwami wyższymi (wyzyskującymi). Autor prowadzi nas następnie przez kolejne etapy drogi komunistów do władzy oraz kolejne zmienne formy jej sprawowania od roku 1917 aż po śmierć Stalina w roku 1953.

Wybuch I wojny światowej niszczącej cały dotychczasowy porządek cywilizacji powoduje wzrost popularności komunizmu. Pomimo tego, bolszewicy nie byliby jednak w stanie zdobyć władzy w Rosji. Potrzeba było czegoś więcej. Grzegorz Braun nie obawia się poruszenia tego niebezpiecznego i niepoprawnego politycznie tematu. Film przedstawia mechanizm ogromnego wsparcia politycznego oraz finansowego jakiego udzielił bolszewikom rząd niemiecki. Ukazuje też słynną akcję przetransportowania Lenina ze Szwajcarii niemieckim pociągiem na teren Rosji, które Winston Churchill określił krótko: Lenina przewieziono na teren Rosji jak bakcyl dżumy. Film porusza również problem zagadkowego wsparcia finansowego udzielonego bolszewikom przez Amerykę, w którym niektórzy historycy występujący w filmie Brauna dopatrują się wsparcia środowisk finansowych pochodzenia żydowskiego udzielonego działaczom bolszewickim żydowskiego pochodzenia reprezentowanych przez Lwa Bronstein Trockiego. To informacje mało znane, dla wielu zapewne szokujące.

Jedną z głównych tez filmu jest przedstawienie ideologii komunistycznej jako niebezpiecznego pasożyta, który by istnieć musi niszczyć i eksploatować inne organizmy, podobnie jak tkanka nowotworowa atakująca kolejne komórki. Stąd geneza nieustannej agresji i zniszczenia jako głównych cech niewydolnego przecież gospodarczo systemu Rosji Sowieckiej (następnie ZSRS). Komunizm wojenny pierwszych lat rządów bolszewików (przymusowe dostawy, połączone ze stosowaniem terroru) jest podporządkowany ekspansji rewolucji w Europie: w Niemczech i na Węgrzech. Atak na Polskę jest tu początkiem wielkich planów rewolucji światowej. Bolesna i upokarzająca klęska pod Warszawą w roku 1920 stanowi dla Lenina cios, który przyspiesza decyzje o pierwszej transformacji systemu: powrocie do wielu mechanizmów gospodarki kapitalistycznej w celu dobudowy siły partii i wojska do działań wojennych w kolejnych latach (tzw. NEP – Nowy Ekonomiczny Plan). Elementem NEP-u jest zarządzona przez Lenina strategia dezinformacji, infiltracji i prowokacji wymierzona w naiwne elity polityczne i kulturowe Zachodu, określane przez Lenina jako „pożyteczni idioci”, i „głuchoniemi ślepcy”. Ma ona przekonać Europę o powolnej ewolucji bolszewizmu w kierunku państwa coraz bardzo łagodnego, nieagresywnego i zmierzającego do kapitalizmu. Celem akcji jest zmniejszenie nieufności Zachodu wobec komunistów by przyciągnąć inwestycje do Rosji Sowieckiej. Kapitaliści sprzedają nam sznur, na którym ich powiesimy – mawia Lenin. W tę strategię wpisuje się jedna z największych prowokacji wywiadowczych w historii: tzw. operacja Trust. Sowiecki wywiad poprzez sieć swoich agentów w Związku Sowieckim i w Europie tworzy wielką, rzekomo antybolszewicką organizację. W działania tej organizacji włącza się wielu Rosjan o nastawieniu antykomunistycznym. Trust nawiązuje także kontakty z zachodnimi wywiadami. Sowieci neutralizują w ten sposób wiele ośrodków antykomunistycznych w Europie a pod pozorem przygotowań do powstania antykomunistycznego ściągają do kraju sowich przeciwników, których następnie zabijają. Wywiady państw zachodnich przekonane o sile podziemia antybolszewickiego w Rosji bagatelizują zagrożenie komunistyczne. Tymczasem plany rewolucji światowej pozostają niezmienne. Stalin, nowy przywódca bolszewików po śmierci Lenina, porzuca NEP i zarządza proces wielkiej industrializacji w celu budowy gigantycznego przemysłu zbrojeniowego oraz najliczniejszej i najpotężniejszej armii świata. Miliony ofiar kolektywizacji i wielkiej czystki, miliony zesłanych do łagrów Gułagu, wszystko podporządkowane są temu celowi – wielkiej konsolidacji całego społeczeństwa wokół przywódcy przygotowującego konflikt światowy. „Transformacja” przypomina również niemal całkowicie zapomnianą akcję – tzw. operacją polską NKWD z lat 1937-38, która pochłonęła 350 tys. zesłanych Polaków, w tym co najmniej 110 tys. rozstrzelanych. Był to element „czyszczenia” strefy przyfrontowej przed atakiem na Polskę i Zachód.